برگرهای آسیایی فقط «برگر تند» نیستند؛ نتیجه مهندسی طعم میان تندی، شیرینی، شوری و اومامیاند. در این مقاله، ساختار، بافت، سسهای امضایی و ایدههای منویی الهامگرفته از آشپزی شرقی را
فستفود کرهای با سسهای تند، تخمیرشده و سبک سرو خیابانی، تعریف تازهای از غذای سریع ساخته است. در این مقاله منطق طعمی کیفود، نقش گوچوجانگ و راههای الهام برای طراحی
فستفود ژاپنی فقط سوشی و رامن نیست؛ دنیایی از مینیمالیسم، طعم پاک و تکنیکهای سریعپزی است که میتواند الهامبخش طراحی برگرهای سبکتر و مهندسیشده در ایران و منوی آینده کیوب
