برگرهای کم‌چرب و کم‌کالری؛ چگونه یک برگر سبک اما خوش‌طعم بسازیم؟

برگر کم‌چرب و کم‌کالری با نان سبوس‌دار، سس سبک ماستی و سبزیجات تازه در سبک مهندسی طعم کیوب برگر

برگرهای کم‌چرب و کم‌کالری؛ تناقض یا یک مهندسی طعم هوشمند؟

اگر در حال رژیم گرفتن باشید، احتمالاً یکی از اولین چیزهایی که حذف می‌کنید «برگر» است. در ذهن خیلی از ما، برگر یعنی نان سفید، پتی پرچرب، پنیر ضخیم و سس‌های سنگین؛ ترکیبی که بیشتر شبیه «روز تقلب» است تا غذای روزمره. اما آیا واقعاً هر برگر خوش‌طعم، حتماً باید سنگین و چرب باشد؟

در جهان برگرهای کم‌چرب و کم‌کالری، مسئله فقط حذف چربی نیست؛ مسئله این است که چطور بدون فداکردن عطر، بافت و لذت لقمه، کالری را مدیریت کنیم. از نگاه مهندسی طعم، می‌شود با بازی‌کردن روی سه محور اصلی ــ بافت، آروما و مزه ــ حسی شبیه برگر کلاسیک ساخت، اما با بار کالری بسیار کمتر.

در این مقاله، با نگاهی علمی و مجله‌محور، از ساختار کالری و نقش چربی در طعم شروع می‌کنیم، سراغ انتخاب گوشت و پروتئین‌های جایگزین می‌رویم، تکنیک‌های پختِ جبران‌کنندهٔ چربی کمتر را مرور می‌کنیم و در نهایت یک فرمول عملی برای برگر سبک خانگی می‌سازیم؛ مدلی که در کیوب برگر هم می‌تواند مبنای «مهندسی طعم سبک» برای نسل جدید برگرها باشد.

درک کالری برگر و نقش چربی در طعم

کالری برگر از کجا می‌آید؟

کالری هر برگر معمولاً از سه منبع اصلی می‌آید:

  • پتی (گوشت یا پروتئین): چربی و پروتئین، هر دو منبع انرژی‌اند؛ اما چربی تقریباً بیش از دو برابر پروتئین و کربوهیدرات کالری دارد (۹ در برابر ۴ کیلوکالری به‌ازای هر گرم).
  • نان: کربوهیدرات فشرده؛ میزان آرد، شکر و چربی نان، تعیین‌کننده سهم کالری آن است.
  • سس‌ها و پنیر: اغلب پنهان‌ترین منبع کالری؛ مخصوصاً وقتی سس‌ها خامه‌ای و پنیرها پرچرب باشند.

یک برگر کلاسیک رستورانی می‌تواند به‌راحتی بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ کالری داشته باشد، در حالی‌که با مهندسی درست، همان حجم سیری را می‌توان با حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ کالری تأمین کرد.

چربی چرا این‌قدر خوش‌طعمه؟ (نگاه علمی)

چربی در برگر سه نقش کلیدی دارد:

  • حمل آروما: مولکول‌های عطریِ گوشت و ادویه‌ها در چربی بهتر حل می‌شوند؛ برای همین برگر پرچرب، معطرتر به‌نظر می‌رسد.
  • بافت و آبداری: چربی در پخت، ذوب و در الیاف گوشت پخش می‌شود و حس لغزندگی و «نرمی» ایجاد می‌کند.
  • سیگنال سیری و لذت: مغز، ترکیب چربی + نمک + پروتئین را به‌عنوان غذای «پاداش‌دهنده» ثبت می‌کند.

در کیوب برگر، در بخش‌هایی مثل فلسفه طعم کیوب، دقیقاً همین‌جا نقطهٔ ورود مهندسی طعم است: چطور بدون وابستگی افراطی به چربی، همان سیگنال لذت و رضایت را به مغز بفرستیم.

مقایسه عددی یک برگر کلاسیک و یک برگر سبک

اعداد زیر تقریبی‌اند، اما برای تصویر ذهنی بسیار مفید هستند:

نوع برگرکالری کلچربی کلحجم سیری
برگر کلاسیک (۱۲۰ گرم پتی ۲۰٪ چربی + نان بریوش + پنیر + مایونز)حدود ۸۰۰ kcal۴۵–۵۵ گرمبالا، اما سنگین
برگر سبک (۱۲۰ گرم پتی ۱۰٪ چربی + نان سبوس‌دار + سس سبک + سبزیجات بیشتر)حدود ۴۲۰–۴۸۰ kcal۱۵–۲۰ گرمبالا، اما سبک‌تر

نکته مهم این است که با طراحی درست بافت و طعم، می‌توان حجم سیری را حفظ کرد اما نیمی از کالری را حذف نمود.

انتخاب گوشت کم‌چرب و پروتئین‌های جایگزین

درصد چربی ایده‌آل برای برگر سبک

در برگرهای کلاسیک، معمولاً از گوشت با حدود ۱۸ تا ۲۰ درصد چربی استفاده می‌شود تا آبداری بالاتر باشد. برای یک برگر کم‌چرب و کم‌کالری، می‌توانید این عدد را به حدود ۸ تا ۱۲ درصد برسانید.

ترکیب پیشنهادی برای برگر سبک:

  • ۷۰–۸۰٪ گوشت گوساله کم‌چرب (مثلاً ران یا مغز ران)
  • ۲۰–۳۰٪ برش کمی چرب‌تر (برای حفظ آبداری)
  • حجم کمی سبزیجات ریزشده (پیاز، قارچ، فلفل دلمه‌ای) برای کمک به رطوبت

این ترکیب، طبق منطق «درصد چربی ایده‌آل پتی» که در کیوب برگر هم به‌صورت علمی بررسی می‌شود، تعادل خوبی میان آبداری و کالری ایجاد می‌کند.

پروتئین‌های جایگزین: از مرغ تا برگر گیاهی

اگر بخواهید یک گام جلوتر بروید، می‌توانید بخشی از گوشت قرمز را با پروتئین‌های سبک‌تر جایگزین کنید:

  • برگر مرغ سینه + ران: با افزودن کمی ران مرغ (برای چربی طبیعی) می‌توان بافت خشک سینه را متعادل کرد.
  • برگر بوقلمون: گوشت بوقلمون کم‌چرب‌تر از بسیاری برش‌های گوساله است، اما نیاز به مدیریت رطوبت دارد.
  • برگر ترکیبی گیاهی–گوشتی: ترکیب مثلاً ۶۰٪ گوشت + ۴۰٪ عدس پخته، لوبیا سیاه یا سویا بافت‌دار می‌تواند کالری چربی را پایین بیاورد و فیبر سیری‌بخش اضافه کند.

در دانشنامه برگر کیوب می‌توان این رویکردها را به‌عنوان «نسل جدید برگرهای سبک» ثبت و استاندارد کرد؛ برگرهایی که هم برای ورزشکارها و هم برای افرادی که در رژیم کالری هستند، قابل‌اعتمادند.

تکنیک‌های آشپزی برای جبران چربی کمتر

مدیریت دما؛ مهم‌تر از آن‌چه فکر می‌کنید

وقتی چربی پتی را کم می‌کنید، حاشیهٔ خطا در پخت کمتر می‌شود؛ یعنی اگر حرارت را زیاد کنید، پتی سریع خشک و سفت می‌شود. چند اصل کلیدی:

  • سطح پخت (تابه، فلت‌تاپ یا گریل) را به‌جای شعله خیلی بالا، روی حرارت متوسط رو به بالا تنظیم کنید.
  • پتی را فقط یکبار برگردانید و از فشار دادن با کفگیر خودداری کنید تا رطوبت خارج نشود.
  • در صورت امکان، بعد از پخت، ۲–۳ دقیقه به پتی استراحت بدهید تا آب‌میوه‌های داخلی دوباره توزیع شوند.

بخار و درپوش؛ دوستان برگر کم‌چرب

یکی از ترفندهای حرفه‌ای برای جلوگیری از خشکی برگرهای کم‌چرب، استفاده از بخار کنترل‌شده است:

  • در تابه خانگی، بعد از تشکیل پوسته مایارد در یک سمت، کمی آب یا استاک کم‌چرب کنار پتی بریزید و درپوش بگذارید.
  • این بخار، مرکز پتی را می‌پزد بدون این‌که مجبور شوید چربی زیاد اضافه کنید.
  • در عین حال، پوستهٔ برشتهٔ بیرونی حفظ می‌شود.

مارینیت سبک و افزودن سبزیجات به بافت

برای جبران فقدان چربی، دو کار می‌توان انجام داد:

  1. مارینیت سبک: استفاده از مخلوط ماست کم‌چرب، سیر، لیمو، ادویه و کمی روغن زیتون برای استراحت کوتاه‌مدت گوشت (۳۰–۶۰ دقیقه) کمک می‌کند پروتئین‌ها نرم‌تر شوند.
  2. افزودن سبزیجات رطوبت‌دار: پیاز رنده‌شده (آب‌گرفته)، قارچ خردشده، کدو سبز ریزرنده‌شده و فلفل دلمه‌ای مکعبی کوچک، می‌توانند بدون کالری بالا، رطوبت و بافت جذاب اضافه کنند.

این دقیقاً همان جایی است که «بافت‌شناسی پتی» که در کیوب برگر روی آن کار می‌شود، وارد بازی می‌شود؛ یعنی استفاده از بافت به‌عنوان ابزاری برای کم‌کردن چربی، نه قربانی‌کردن طعم.

مدیریت نان، سس و مخلفات در برگر کم‌کالری

نان؛ انتخابی که اغلب دست‌کم گرفته می‌شود

نان، معمولاً ۲۵ تا ۳۰ درصد کالری برگر را تأمین می‌کند. برای سبک‌کردن برگر:

  • به‌جای نان بریوش شیرین و کره‌دار، از نان سبوس‌دار سبک یا نان برگر با شکر و چربی کمتر استفاده کنید.
  • اگر نان را تست می‌کنید، به‌جای کره، از اسپری خیلی کم روغن یا تست خشک استفاده کنید.
  • سایز نان را یک درجه کوچک‌تر انتخاب کنید، اما با سبزیجات حجم لقمه را بالا ببرید.

سس و پنیر؛ نقطهٔ طلایی کاهش کالری

بزرگ‌ترین تفاوت میان برگر کلاسیک و برگر رژیمی، معمولاً این‌جاست:

  • به‌جای مایونز کامل، از مایونز لایت یا ترکیب ماست یونانی پرپروتئین + کمی مایونز استفاده کنید.
  • سس را به‌صورت لایه نازک و هدفمند در نقاط کلیدی (زیر و روی پتی) بزنید، نه به‌صورت پخش‌شده در کل نان.
  • یک ورق پنیر کم‌چرب یا حذف پنیر و تمرکز روی ادویه و سبزیجات معطر، می‌تواند ده‌ها گرم چربی را حذف کند.

مخلفات؛ افزایش حجم، بدون افزودن کالری بالا

برای حفظ حس سیری و لذت بصری، از سبزیجات استفاده کنید:

  • کاهو ترد، گوجهٔ سفت، خیارشور کم‌نمک، پیاز قرمز حلقه‌ای نازک
  • سبزیجات معطر مثل ریحان، جعفری یا گشنیز برای بُعد آروما
  • در کنار برگر، به‌جای سیب‌زمینی سرخ‌کرده، از سالاد سبز با سس سبک یا سبزیجات گریل‌شده استفاده کنید.

این همان رویکردی است که یک فست‌فود تخصصی برگر مثل کیوب برگر می‌تواند برای طراحی منوی سبک‌تر استفاده کند؛ تغییر تمرکز از «حجم چربی» به «معماری طعم و بافت».

چگونه با ادویه و سس سبک، حس چربی را شبیه‌سازی کنیم؟

نقش اومامی و اسیدیته

بخش مهمی از «احساس رضایت» بعد از خوردن برگر، از مزهٔ اومامی (لذیذیِ عمیق) می‌آید، نه فقط از چربی. می‌توان با این ابزارها، اومامی را تقویت کرد:

  • کمی سس سویا کم‌نمک در ترکیب پتی یا سس
  • قارچ تفت‌داده‌شده با حداقل روغن
  • رب گوجهٔ غلیظ یا پورهٔ گوجه خشک
  • کمی پنیر پارمزان رنده‌شده در سس ماستی (حتی در مقدار کم)

در کنار اومامی، اسیدیته (ترشی کنترل‌شده) باعث می‌شود چربی کمتر، چندان به چشم نیاید. چند منبع اسیدیته:

  • آب لیموترش تازه یا سرکه سیب در سس
  • خیارشور خانگی کم‌نمک
  • پیکل پیاز یا کلم بنفش

بافت کرمی بدون چربی سنگین

مغز ما، «خامه‌ای بودن» را اغلب با کالری بالا پیوند می‌دهد، اما می‌توان با تکنیک‌های زیر، بافت کرمی را تقریباً بدون چربی شبیه‌سازی کرد:

  • استفاده از ماست چکیده یونانی به‌عنوان پایهٔ سس، همراه با کمی خردل و ادویه
  • افزودن پورهٔ آووکادو در مقدار کم (منبع چربی مفید) به‌جای مایونز زیاد
  • استفاده از حمص سبک (نخود، tahini کم، لیمو، سیر) برای یک لایهٔ کرمی و پروتئینی

با ترکیب درست این عناصر، می‌توانید برگری بسازید که از نظر ادراک حسی، بسیار نزدیک به برگر پرچرب است، اما در واقعیت، بخش بزرگی از چربی آن حذف شده.

نمونه فرمول یک برگر سبک خانگی (گام‌به‌گام)

مواد لازم برای یک برگر کم‌چرب و کم‌کالری

  • ۱۲۰ گرم گوشت گوساله چرخ‌کرده با حدود ۱۰٪ چربی
  • ۱ قاشق غذاخوری پیاز رنده‌شده (آب‌گرفته)
  • ۱ قاشق غذاخوری قارچ بسیار ریز خردشده
  • نمک، فلفل سیاه، پودر سیر، پاپریکا دودی به میزان لازم
  • ۱ قاشق چای‌خوری سس سویا کم‌نمک (اختیاری)
  • ۱ عدد نان برگر سبوس‌دار متوسط
  • ۲ برگ کاهو، ۲ برش گوجه، چند حلقه پیاز قرمز
  • ۲–۳ برش خیارشور کم‌نمک
  • ۲ قاشق غذاخوری سس سبک خانگی (ماست یونانی + کمی مایونز لایت + خردل)

روش آماده‌سازی

  1. آماده‌کردن پتی: گوشت، پیاز، قارچ، ادویه‌ها و سس سویا را به‌آرامی مخلوط کنید. زیاد ورز ندهید تا بافت سفت نشود. به شکل پتی حدود ۱.۵ سانتی‌متر ضخامت درآورید.
  2. استراحت کوتاه: پتی را ۲۰–۳۰ دقیقه در یخچال استراحت دهید تا انسجام بگیرد.
  3. پخت با حرارت کنترل‌شده: تابهٔ چدنی یا فلت‌تاپ را روی حرارت متوسط رو به بالا گرم کنید. با اسپری خیلی کم روغن چرب کنید. پتی را از هر طرف ۳–۴ دقیقه بپزید تا پوستهٔ طلایی تشکیل شود. در دقیقهٔ آخر یک قاشق غذاخوری آب کنار پتی بریزید و درپوش بگذارید تا بخار، مرکز آن را بپزد.
  4. تست نان: نان سبوس‌دار را از وسط باز کنید و سطح داخلی را بدون چربی یا با کم‌ترین میزان روغن، روی تابهٔ داغ تست کنید.
  5. لایه‌بندی هوشمند: روی نان پایینی، یک لایه نازک سس سبک بزنید، سپس کاهو، گوجه و خیارشور را بچینید. پتی را اضافه کنید، روی آن کمی سس دیگر بزنید و حلقه‌های پیاز را قرار دهید. در نهایت، نان بالایی را بگذارید.

با این فرمول، یک برگر حدوداً ۴۵۰ کالری خواهید داشت که از نظر طعم و بافت، فاصله‌اش با یک برگر پرچرب، بسیار کمتر از چیزی است که عدد کالری نشان می‌دهد.

چالش‌ها و اشتباهات رایج در ساخت برگر سبک (و راه‌حل‌ها)

چالش ۱: برگر خشک و سفت می‌شود

  • دلیل: چربی کم + حرارت زیاد + فشار دادن پتی.
  • راه‌حل: چربی را کاملاً صفر نکنید (حداقل ۸–۱۰٪)، از بخار و درپوش استفاده کنید و هرگز پتی را در حین پخت فشار ندهید.

چالش ۲: طعم «رژیمی» و بی‌هیجان

  • دلیل: ترس از ادویه و اسیدیته، حذف کامل سس.
  • راه‌حل: از ادویه‌های معطر (پاپریکا، سیر، فلفل سیاه تازه) و سس‌های سبک با ماست و خردل استفاده کنید. کمی اسیدیته (لیمو یا سرکه) طعم را تیز و جذاب می‌کند.

چالش ۳: احساس سیری نمی‌دهد

  • دلیل: حجم کلی لقمه کم است یا فیبر و پروتئین کافی وجود ندارد.
  • راه‌حل: حجم سبزیجات را افزایش دهید، نان سبوس‌دار انتخاب کنید و پروتئین برگر را به حداقل ۱۰۰–۱۲۰ گرم برسانید.

برگر سبک، سبک زندگی سبک‌تر

برگرهای کم‌چرب و کم‌کالری قرار نیست نسخهٔ بی‌روح برگرهای کلاسیک باشند. اگر از زاویهٔ علم بافت و مهندسی طعم به موضوع نگاه کنیم، می‌بینیم که چربی فقط یکی از ابزارهاست، نه تنها ابزار. با انتخاب گوشت کم‌چربِ استاندارد، استفاده از پروتئین‌های جایگزین، مدیریت دما، بهره‌گیری از بخار و مارینیت سبک، و مهم‌تر از همه، طراحی هوشمند نان، سس و مخلفات، می‌شود برگری ساخت که هم به رژیم شما احترام بگذارد و هم به ذائقهٔ شما.

برای جمع‌بندی عملی، این نکات را به‌خاطر بسپارید:

  • درصد چربی پتی را در بازهٔ ۸–۱۲٪ نگه دارید و از سبزیجات برای رطوبت کمک بگیرید.
  • حرارت را کنترل کنید؛ پتی را فشار ندهید و از بخار برای پخت مرکز استفاده کنید.
  • نان سبوس‌دار کوچک‌تر، سس ماستی سبک و پنیر کمتر، سه اهرم اصلی کاهش کالری‌اند.
  • با اومامی (قارچ، سویا، رب گوجه) و اسیدیته (لیمو، پیکل) بازی کنید تا حس چربی کمتر جبران شود.
  • حجم سبزیجات و سالاد کنار برگر را بالا ببرید تا سیری پایدار و سبک داشته باشید.

اگر برای شما هم مثل خیلی از فودلاورهای شهری، برگر دیگر فقط یک فست‌فود نیست و بخشی از سبک زندگی است، وقتش رسیده رابطه‌تان با برگر را بازتعریف کنید. در مجله و بلاگ کیوب برگر می‌توان سراغ نسخه‌های سالم‌تر، سبک‌تر و علمی‌تر برگر رفت؛ چه در آشپزخانهٔ خانه، چه در آینده در منوی برگرهای سبک کیوب. دفعهٔ بعد که هوس برگر کردید، به‌جای احساس گناه، سراغ یک «برگر مهندسی‌شدهٔ سبک» بروید و ببینید چطور می‌شود هم رژیم را حفظ کرد و هم لذت اولین لقمه را.

پرسش‌های متداول دربارهٔ برگرهای کم‌چرب و کم‌کالری

۱. کم‌کردن چربی پتی تا چه حد منطقی است؟

حذف کامل چربی از پتی، تقریباً همیشه نتیجه‌ای خشک و بی‌لذت می‌دهد. برای اغلب افراد، رسیدن به حدود ۸ تا ۱۲ درصد چربی در گوشت برگر تعادل خوبی است؛ کالری چربی به‌طور محسوس کاهش می‌یابد، اما هنوز به‌قدر کافی چربی برای آبداری، عطر و واکنش مایارد وجود دارد. اگر رژیم خیلی محدود دارید، بهتر است به‌جای صفر کردن چربی پتی، روی نان، سس و مخلفات کار کنید که معمولاً راحت‌تر قابل کنترل‌اند.

۲. آیا برگر مرغ همیشه کم‌کالری‌تر از برگر گوشت است؟

نه لزوماً. اگر برگر مرغ با پوست و چربی زیاد، پنیر و سس‌های خامه‌ای سرو شود، می‌تواند از یک برگر گوشتِ مهندسی‌شدهٔ سبک، پرکالری‌تر باشد. تفاوت اصلی را درصد چربی، روش پخت و سس‌ها تعیین می‌کنند، نه صرفاً نوع پروتئین. یک پتی گوساله با ۱۰٪ چربی، گریل خشک و سس سبک، در عمل می‌تواند سالم‌تر از برگر مرغ سرخ‌شده در روغن فراوان باشد.

۳. برای برگر رژیمی، نان را حذف کنم یا نگه دارم؟

حذف کامل نان ممکن است برای برخی رژیم‌ها مناسب باشد، اما از منظر تجربهٔ برگر، نان بخشی از هویت لقمه است. راه‌حل بهتر، انتخاب نان سبوس‌دار سبک‌تر، کوچک‌کردن سایز نان و حذف نان‌های خیلی شیرین و کره‌ای است. اگر مصرف کربوهیدرات‌تان محدود است، می‌توانید بخشی از نان را حذف و در عوض، حجم سبزیجات و پروتئین را افزایش دهید تا حس سیری حفظ شود.

۴. بهترین روش پخت برای برگر کم‌چرب چیست؟

برای پتی‌های کم‌چرب، روش‌هایی که کنترل دما و رطوبت بهتری می‌دهند، ارجح‌اند: تابهٔ چدنی با درپوش، فلت‌تاپ یا گریل با حرارت متوسط رو به بالا. استفاده از بخار (اضافه‌کردن کمی آب و بستن درپوش در انتهای پخت) کمک می‌کند مرکز پتی بدون نیاز به روغن اضافه بپزد. پخت در فر نیز اگر با تنظیم دما و افزودن یک ظرف آب برای رطوبت انجام شود، می‌تواند گزینهٔ خوبی باشد.

۵. چطور بفهمم برگر سبک من هنوز از نظر غذایی «کامل» است؟

به سه سؤال ساده پاسخ بدهید: ۱) آیا پروتئین کافی دارد؟ (حدود ۱۰۰–۱۲۰ گرم گوشت یا پروتئین معادل برای هر وعده) ۲) آیا منبع فیبر دارد؟ (نان سبوس‌دار، سبزیجات داخل برگر و سالاد کنار آن) ۳) آیا چربی‌های آن عمدتاً از منابع بهتر مثل گوشت کم‌چرب، آووکادو یا کمی روغن زیتون تأمین شده‌اند؟ اگر پاسخ‌تان بله است و کالری کل وعده در محدودهٔ مناسب رژیم روزانه‌تان قرار می‌گیرد، برگر سبک شما هم خوش‌طعم است و هم منطقی از نظر تغذیه‌ای.

منابع پیشنهادی برای مطالعهٔ بیشتر:
Academy of Nutrition and Dietetics – Guidelines on eating out and managing calories
Harvard T.H. Chan School of Public Health – Healthy eating plate & protein choices

هانیه مقدم با نگاهی انسانی و روایت‌محور، برگر را از زاویهٔ سبک زندگی، احساس و هویت غذایی بررسی می‌کند. برای او غذا صرفاً یک محصول نیست؛ تجربه‌ای است که در حافظه، روابط، سلیقه و حال‌وهوای افراد ریشه دارد. هانیه در نوشته‌هایش از روان‌شناسی انتخاب غذا، لحظه‌های دور میز، تجربه‌های پشت‌صحنهٔ کیوب، و نقش برگر در زندگی روزمره می‌گوید. متن‌های او گرم، صمیمی اما دقیق‌اند رشته‌ای از روایت‌های کوتاه و تأمل‌برانگیز که نشان می‌دهند چرا یک برگر می‌تواند بخشی از سبک زندگی باشد. او مخاطب را به گفت‌وگویی آرام دعوت می‌کند؛ گفت‌وگویی دربارهٔ برگر، انسان و معناهای کوچک زندگی.
هانیه مقدم با نگاهی انسانی و روایت‌محور، برگر را از زاویهٔ سبک زندگی، احساس و هویت غذایی بررسی می‌کند. برای او غذا صرفاً یک محصول نیست؛ تجربه‌ای است که در حافظه، روابط، سلیقه و حال‌وهوای افراد ریشه دارد. هانیه در نوشته‌هایش از روان‌شناسی انتخاب غذا، لحظه‌های دور میز، تجربه‌های پشت‌صحنهٔ کیوب، و نقش برگر در زندگی روزمره می‌گوید. متن‌های او گرم، صمیمی اما دقیق‌اند رشته‌ای از روایت‌های کوتاه و تأمل‌برانگیز که نشان می‌دهند چرا یک برگر می‌تواند بخشی از سبک زندگی باشد. او مخاطب را به گفت‌وگویی آرام دعوت می‌کند؛ گفت‌وگویی دربارهٔ برگر، انسان و معناهای کوچک زندگی.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × پنج =